O nas

Najpierw była świetlica w remizie i marzenia o prawdziwej placówce. Ziściły się przez pomyłkę – wojewódzki urzędnik do planu finansowego wpisał Tarnogród zamiast Tarnobrzegu i wtedy refleksem wykazał się przewodniczący rady gromadzkiej Franciszek Mulawa. Zebrał mieszkańców, kazał kopać doły i wylewać fundamenty. Budowa stała się faktem. W 1956 roku placówkę oddano do użytku. Od początku oczekiwania mieszkańców były ogromne. Jako pierwsza znalazła tu miejsce Strażacka Orkiestra Dęta. Potem były taneczne zespoły dziecięce, teatrzyk kukiełkowy, współpraca z klubami rolnika, działania oświatowe. Rok 1964 otwiera nowy okres – kierownictwo Gromadzkiego Domu Kultury, którego działalność rozszerzono na całą gminę, objął Władysław Dubaj i sprawował je przez ponad cztery dekady. W ośrodku rozwijała się różnorodna działalność kulturalna, która stała się odpowiedzią na oczekiwania wrażliwych i utalentowanych artystycznie mieszkańców gminy. Pasje teatralne, realizowanie na scenie ambitnych spektakli, nawiązanie regularnej współpracy z lubelskim Teatrem im. J. Osterwy i lalkowym Teatrem Kacperek z Rzeszowa – uczyniły z tarnogrodzkiego ośrodka znany w kraju ośrodek teatralny. W 1967 r. został założony Amatorski Zespół Teatralny, w 1976 powstała Tarnogrodzka Kapela Ludowa i Wiejski Klub Seniora. Tarnogród chlubi się mianem Stolicy Wiejskiego Teatru. Tu od 1975 roku odbywają się Międzywojewódzkie Sejmiki Wiejskich Zespołów Teatralnych, a od 1984 Ogólnopolski Sejmik Teatrów Wsi Polskiej. Obecna nazwa Tarnogrodzki Ośrodek Kultury funkcjonuje od 1987 roku, kiedy Tarnogród odzyskał zabrane przez zaborcę po powstaniu styczniowym prawa miejskie. Ośrodek stał się miejscem sesji naukowych i konferencji regionalistów (UMCS). Wieloletnia współpraca z teatrami zaowocowała powstaniem bogatej wypożyczalni kostiumów służącej miejscowym zespołom oraz grupom z innych województw. Zgromadzono ponad 3000 strojów ludowych, kostiumów teatralnych i historycznych. Chlubą Tarnogrodu obok herbu nadanego przez króla Zygmunta Augusta, przywileju jarmarków jest strój tarnogrodzki, w którym występuje Tarnogrodzka Kapela Ludowa. Od 1983 roku młodzi mieszkańcy mogli rozwijać umiejętności taneczne w Zespole Tańca Ludowego „Gryf” a od 1989 roku w Dziecięcym Zespole Tanecznym „Granda” oraz w Zespole Tańca Towarzyskiego „Koliber”. Profesor Edward Syty to pochodzący z Tarnogrodu artysta malarz, który zapoczątkował w 2001 roku Integracyjne Warsztaty Artystyczne „Malowany Wschód” w Tarnogrodzie. Dzięki niemu nawiązaliśmy współpracę z Instytutem Sztuki Uniwersytetu Opolskiego, Uniwersytetem Marii Curie – Skłodowskiej w Lublinie, Akademią Sztuk Pięknych we Wrocławiu i w Gdańsku. Wykonane podczas warsztatów rzeźby zdobią rynek naszego miasteczka. Niezwykle ważne są także działania placówki związane z budowaniem świadomości historycznej środowiska. Tu powstała pierwsza izba pamięci, której zbiory zostały przeniesione w 1990 roku do odrestaurowanego budynku synagogi. Przy domu kultury działa także od 1995 Tarnogrodzkie Towarzystwo Regionalne, z którego inicjatywy wydawany jest od 1999 roku Kwartalnik Tarnogrodzki. Towarzystwo było także organizatorem sesji naukowych i konferencji w ramach Tarnogrodzkich Spotkań z Historią. Materiały po sesjach posłużyły do wydania monografii historycznej Tarnogrodu pod redakcją profesora Ryszarda Szczygła. Za całokształt zasług dla kultury ludowej Tarnogrodzki Ośrodek Kultury w 2011 roku otrzymał prestiżową Nagrodę im. Oskara Kolberga. Ster TOK-u w 2008 roku przejęła Renata Ćwik, która tu się wychowała, dorastała i dojrzewała do trudnych zadań.

Misją Tarnogrodzkiego Ośrodka Kultury jest tworzenie i dostarczanie lokalnej społeczności wysokiej jakości kultury, która stanowi cenny i niezastąpiony element życia mieszkańców w dwóch aspektach: edukacji artystycznej i rozrywki kulturalnej.

Działania placówki nastawione są na ponadregionalną współpracę, zapewniającą wymianę doświadczeń, oraz zwiększanie uczestnictwa w kulturze. W ramach działalności prowadzone są różnorodne warsztaty edukacyjno - artystyczne oraz stałe formy pracy.